Αποσπάσματα από τον Πρόλογο
“Όμως με την αληθινή ποίηση όπως λέει και ο Γιάννης Ρίτσος συμβαίνει το εξής: Μας λέει πολύ περισσότερα από όσα μπορούμε να πούμε εμείς γι αυτήν.
Με οδηγό μας αυτό το αλάνθαστο κριτήριο μπορούμε αβίαστα να πούμε ότι η ποίηση του Μανώλη του Τσαγκάτου (του κυρίου Μανώλη για μας) είναι αυτό που λέει ο Ρίτσος αληθινή ποίηση, είναι ποίηση «από καρδιάς».”
“Μέσα σε ένα κόσμο βίας, αδιαφορίας, πλεονεξίας και αρπακτικότητας η ψυχή του ασφυκτιά, οσμίζεται τη ματαιοδοξία και αρθρώνει στίχους σκληρούς, πολιτικούς, ειρωνικούς, σαρκαστικούς, σουρεαλιστικούς αλλά και απαλούς, τρυφερούς, ερωτικούς, μελαγχολικούς.
«Έφυγαν εχθροί κατακτητές και μείνανε αγάδες, νταβατζήδες, πολύ χειρότεροι του χθες λακέδες, λαμόγια και αεριτζήδες».
Αλλά και:
«Όμορφη γλυκιά ζωή, ερωτικά πλασμένη, μη βιαστείς μικρή πνοή να φύγεις αλαφιασμένη».
«Στους στίχους μου εσύ περαστικέ αν τύχει και διαβάσεις, δε θα κερδίσεις τίποτα μα ούτε και θα χάσεις».
«Μ' ένα χαμόγελο καρδιάς χωρίς να σου κοστίζει, περίσσια δίνεις τη χαρά σ' αυτόν που σ' αντικρίζει».
«Κάνε με κύμα αφέντρα μου, σαν πλοίο ν' αρμενίζω, ν' ακολουθώ την αύρα σου, ορίζοντες ν' αγγίζω».”
Ερμούπολη, Δεκέμβριος 2009
Μαρία Τσάντα
Άσπα Παπαναστασίου
“Μια καινούρια συλλογή από τον ήδη γνώριμο ποιητή, γεμάτη θυμό, αλλά και τρυφερότητα… Ένα γραπτό, ξέχειλο από αντιθέσεις. Αντιθέσεις που μπορεί να συναντήσει κανείς μονάχα στη ζωή.”
“Ο Μανώλης Τσαγκάτος, με έναν ιδιαίτερα ευρηματικό τρόπο, μέσα από τα ποιήματά του, καταφέρνει να κάνει το παρελθόν εφήμερο.”
Σύρος, Δεκέμβριος 2009
Ελίνα Αλαμάνου